گاها که از خیابان های قدیم شهر یا خیابان هایی که رنگ و بوی کارگران و کارگری دارد؛ می گذرم،احساس می کنم به بهشتی با آرامش خاصی قدم می گذارم. بهشتی با رایحه غیر بهشتی ولی سرشار از اشکهای قلب من، کارگرزاده ای که با خون دل والدین و برادرانش بزرگ شد. دیدار این مکان ها و کارگرانشان دلخوشی و لطفی بی انتها هستند در حق این حقیر کسانی که اغلب با زحمت حلال فرزندانشان را به جامعه هدیه می دهند.
شاید بوی مکان های لاکچری به مشام بسیاری ها خوش باشد و آرزو. ولی برای نسل امثال من، نمی تواند دلخوشی به دنبال داشته باشد. بلکه
به جرأت باید گفت در بهشتهایی با رایحه کارگری، از اغلب دغدغه ها دور دورم و احساسات آرامی . دارم. گویا در خود غوطه ورم ولی دور از ترس ها و دل نگرانی ها بجز دلتنگی خانواده و عزیزان گذشته ها
بخاطر حفظ این احساسات از خداوند ممنون و سپاسگزار باشیم و جامعه و مردمش را، بخاطر کسب لاکچری ها . با افکار و اعمال خود لگدمال نازیباییها نکنیم.
انشاءلله
ها ,ولی ,رایحه ,بهشتی ,مکان ,دلخوشی ,با رایحه ,ها و ,بهشتهایی با ,بهشتی با ,ها دور
درباره این سایت