گاهی بخواهی به خلوت ترین کنج تنهایی پناه ببری، سدهایی زیادی بر سر راهت می بینی و زمان مجالی نمیده. اونجا فرصت اه کشیدن نداری
نمیدونم چطور میتونم به تصویر بکشم اون لحظه ها را . چون گاها فرد دوست داره به یاد نیاره که چه گذشت. اینگونه سختی ها به نقلی شیرینی، تجربه و یا .هستند ولی از همه اینها گذشته درد شخصیند. وقتی قلبت کوچیکتر از اونه که درد شرق و غرب دنیا را ذهن حقیرت به تصور میاره، به کجا میتونی پناه ببری؟؟؟ خلوتگاه ذهن جایی برای اندیشه هات و دلتنگیهات نداره . به کی میشه پناه برد . درست وقتی میفهمی افرادی را دارن اون طرف دنیا بخاطر تقرب به ک سلاخی میکنن و تو و امثال تو درگیر لقمه نان روزانه ات هستین.درگیرهای اطرافت را میبینی که نسل الان در کسبش بلاتکلیف و اصلا ارزومندش هستند . به هر فرد هم بگی، بهت میخنده. میگن به لقمه نونت بچسب ما را به کجا رسوندن . اصلا بهتره بگیم خودمونو به کجا رسوندیم؟؟؟؟؟
اموال دنیا تمومی نداره و کسبشون سیری نمیاره ولی کو گوش شنوا . هر شخص از پیر تا جوون درگیر این مساله هست یا نیست که در اون صورت در حال نابود کردن خودشه به اشکال مختلف که جای بحثها داره، . ازدواج نکنید، بچه نیارید و فقط به فکر راحتی و اسایش خودتون باشید و بس.
تکلیف جهان هم به عهده شیرین عقلان، .خودخواهه که عنانشون الحق به دست ابلیسه و بس. وگرنه چرا باید جهانی جنگ طلب و پر فتنه داشته باشیم؟؟؟؟؟
در این شرایط اگر شخص یا اشخاص ایرانی ضعف و بدنامی فرهنگی را باعث شوند؛ مجازاتی بی انتها . سخت را باید تحمل کنند . کاش توانی داشتم تا در اجرای نظم الهی عملی مردانه و انقلابی انجام می دادم. کاش مرد بودم و مردانگی را اجرا میکردم . کاش میفهمیدم خداوند چرا این احساسات و افکار را در وجودم به ودیعه گذاشته درحالی که کاری از دستم بر نمیاد جز این که نمیدونم به کجا پناه ببرم .
.
کاش ,اون ,پناه ,فرد ,ها ,تو ,به کجا ,و بس ,جهان هم به عهده , تکلیف جهان هم ,به عهده شیرین
درباره این سایت